Het geloof kwijt?

Het reliblog ‘staat geschreven’ stopt er mee, de tijd om regelmatig te schrijven ontbreekt, en Jaap Marinus is opgeschoven naar zijn medeoprichter Erik Drenth. Jaap had een ‘orthodox’ geloof en Erik was vrijzinnig, ze zochten er naar het verschil te overbruggen, wat gelukt is volgens hen. Maar er gebeurde iets in Jaap zijn leven wat hem deed opschuiven naar de overtuiging van Erik.

Jaap zegt in het ND van 18 februari 2016, ‘wij komen allebei uit een evangelische baptistengemeente. God wordt daar afgeschilderd als Sinterklaas, althans dat beeld kregen we mee: iemand die geeft wat je Hem vraagt. Een man op een wolk, tegen wie ik zei: ‘Bedankt voor het eten’ of ‘Geef alstublieft een mooie dag vandaag’. Bij Erik begon het proces van twijfel en uiteindelijk een geloofscrisis eerder. Hij was al vrijzinnig toen wij het blog begonnen. Ik ben later opgeschoven en noem me nu ook een vrijzinnig christen. Mijn persoonlijke levensverhaal speelt daarbij een rol. In 2013 zou ik voorganger worden van een baptistengemeente in Amersfoort. Toen had ik nog het idee dat Hij mij in mijn nekvel kon grijpen om in die gemeente te planten. Maar het liep helemaal mis, waardoor ik mijn geloof verloor in een God die zich persoonlijk in mijn leven laat zien.’

In één van zijn blogs schrijft Jaap over zijn eigen invulling van kerst en zegt: ‘Kerst draait niet om Jezus, hij is bijzaak. Kerst draait om datgene wat het belangrijkste is in mijn leven: het licht dat familie, vrienden, geliefden heet.’ Op zich is dat nog geen slechte kerstgedachte, zelf sta ik daar wat anders, orthodoxer, in. Maar de reis die hij gaat met zijn geloof is een reis die ik bij verschillende gelovigen ben tegen gekomen. Hoewel de gelovige zelf verantwoordelijk is voor zijn keuzes, is de invloed van de kerkgemeenschap op het geloofsleven van het individu van wezenlijk belang. Bij Jaap is dat schijnbaar rond het proces van aanstellen als voorganger op een negatieve manier vorm gegeven.

Ik wil geen oordeel over Jaap, noch de desbetreffende gemeente vellen. Maar mocht je ooit in een proces komen als waar Jaap in terecht kwam, dan hoop ik dat je je kunt wenden tot de God die alles in handen heeft, ook al wordt bij jou alles bij de handen afgebroken. God is geen Sinterklaas, maar wel diegene die troost kan geven in je bestaan. In Jesaja 41 staat een mooi vers over Israel Gods dienaar. Het begint aan het einde van het negende vers. ‘Ik heb je niet afgewezen. Wees niet bang, want ik ben bij je, vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand.’

Nico Catsburg